اکنون دیگر سخن از افشا و برخورد با مفسدان اقتصادی در کار نیست. ایشان چنان سخن می‌گوید که گویی در مملکت هیچ مشکلی وجود ندارد و منتقدان را به سیاه‌نمایی محکوم می‌کند و همه‌چیز را امن و امان جلوه می‌دهد. اکنون به جایی رسیده است که هاشمی در زمان خویش رسیده بود. امید است که احمدی‌نژاد به مرام و سبک خویش بازگردد.

غلامرضا کمالی‌پناه در روزنامه ابتکار نوشت:

در نیمه‌ی اول دهه‌ی هفتاد که مصادف با دوره‌ی دانشجویی نگارنده بود، به اقتضای آن سن و فضای دانشگاهی، در آن روز انتقادات زیادی به هاشمی داشتم. اکنون که به پشت سر نگاه می‌کنم، بسیاری از آن تندروی‌ها را واقعی و منصفانه نمی‌دانم. اما آنچه هنوز نمی‌توانم از آن بگذرم و باورم بر آن خدشه‌ناپذیر است، مصاحبه‌های رئیس‌جمهور وقت، یعنی جناب آقای هاشمی با خبرنگاران بود. هنوز هم وقتی سخنان و پاسخ‌های کوبنده و سرشار از اعتمادبه‌نفس آن روز ایشان را در ذهن می‌گذرانم، نمی‌توانم عصبانیتم را ناحق به‌شمار بیاورم. در آن روز درحالی‌که فاصله‌های طبقاتی بیشتر و بیشتر می‌شد و تورم از چهل‌درصد بالاتر رفته بود و اکثر مردم سنگ بر شکم می‌بستند، رئیس‌جمهور با لبخند و آرام ادعا می‌کرد همه‌چیز در مملکت خوب است. اجاره‌نشین‌ها مشکل خانه ندارند، بلکه خوش‌نشین هستند، مشکل گرانی وجود ندارد و چنان توصیفی می‌کرد که انگار مدینه فاضله است.

ما مردم خوب می‌دانستیم همه این حرف‌ها واقعی نیست؛ اما سر در نمی‌آوردیم چرا هاشمی، قهرمان و سردار سازندگی و فرمانده جنگ و یار نزدیک امام، این‌گونه واقعیت‌ها را کتمان می‌کند یا وارونه جلوه می‌دهد؟ آیا همه این کارها برای مصلحت نظام و انقلاب و کشور لازم بود؟
رئیس‌جمهور اصلاحات اگرچه اشکالات خاص خود را در نحوه مدیریت داشت و این نگارنده در همان سال‌ها انتقادات خویش را به این‌گونه مدیریت‌ها صراحتاً بیان می‌کرد، اما کمتر دیده شد که بخواهد از حربه مصلحت برای کتمان واقعیت استفاده کند. بی‌هیچ نگرانی و رودربایستی شرمندگی خویش را به زبان می‌راند و این البته بسیار ارزشمند بود. اگرچه گاهی سبک خود را نادیده می‌گرفت و نگارنده در مقاله «خاتمی از سبک خود گذر نکند» در روزنامه رسالت این موضع را به نقد کشید.

اما رئیس‌جمهور کنونی با منش و مشی متفاوتی در صحنه حاضر شد. نه باد به غبغب می‌انداخت و نه پرطمطراق و فیلسوفانه حرف می‌زد. خیلی ساده و خودمانی و به زبان کوچه و بازار با مردم سخن می‌گفت. شعار دلربای «مردی از جنس مردم» هم حقاً با رفتار و گفتار وی در آن روز سازگاری نزدیکی داشت. سخنانی می‌گفت که درد دل مردم بود. واقعیت‌های جامعه را عریان بیان می‌کرد. از فاصله‌ها، فقر عمیق، بی‌عدالتی و همه درددل‌های مردم سخن می‌گفت. مردم آسیب‌پذیر و رنج‌دیده، غم‌ها و دردهای خویش را در آیینه سخنان وی می‌دیدند و از اینکه برای اولین‌بار شخصی در پشت جعبه جادویی از دردشان سخن می‌گوید، برایشان تسلی‌بخش بود.
اما رفته‌رفته واقعیت کشورداری هم وجود آقای احمدی‌نژاد را به تسخیر خود درآورده است. او دیگر آن شخص طغیان‌گر سنت‌شکن نیست. سال‌های سال مصلحت‌گویی در کشور ما به سنتی آزاردهنده تبدیل شده بود. به‌همین‌سبب هر دروغی مباح شمرده می‌شد و هر تصمیمی و عملی برای دستیابی به اهداف، لازم و درست جلوه داده می‌شد.

با ظهور و حضور احمدی‌نژاد تصور می‌شد که اسب قدرت رام بچه‌های کف خیابان گشته است. حاشیه‌نشین‌ها و خوش‌نشین‌ها و نادیده‌گرفته‌‌شده‌ها که اکثریت را داشتند، خوشحال گشتند و ریختند پای صندوق تا سهمی در اسب‌سواری داشته باشند. اما اگرچه اقداماتی در جهت وعده‌ها صورت گرفت، کم‌کم «مصلحت» و «سنت قدرت» زورش چربید و امید مردم حقیقت‌جو را رام خویش کرد.

زمانی‌که احمدی‌نژاد حکم قانونی سنگسار را در سازمان ملل تکذیب کرد و آقای اژه‌ای هم تکذیب رئیس‌جمهور را تکذیب کرد، بخشی از دوستداران وی (رئیس‌جمهور) از او دلخور شدند که چگونه موضوع به این روشنی را انکار کرده است. وقتی این‌همه روزنامه و روزنامه‌نگار در تنگنا قرار گرفتند و از ترس برخورد به لکنت زبان افتادند و بسیاری از منتقدان اصولگرا هم بایکوت شدند، باز رئیس‌جمهور محترم در هر فرصتی دولتش را آزادترین دولت برای بیان انتقادات به‌حساب می‌آورد و باز بخش دیگری از طرفداران وی انگشت به دهان می‌شدند. کار به جایی رسیده که آقای خوش‌چهره، طرفدار سرسخت قبلی و منتقد فعلی رئیس‌جمهور، وضعیت انتقاد را در این دوره بسیار سخت توصیف کرده و دولت اصلاحات را از این حیث ترجیح داده است.

اکنون دیگر سخن از افشا و برخورد با مفسدان اقتصادی در کار نیست. ایشان چنان سخن می‌گوید که گویی در مملکت هیچ مشکلی وجود ندارد و منتقدان را به سیاه‌نمایی محکوم می‌کند و همه‌چیز را امن و امان جلوه می‌دهد. اکنون به جایی رسیده است که هاشمی در زمان خویش رسیده بود. امید است که احمدی‌نژاد به مرام و سبک خویش بازگردد.

شهردار کانزاس سیتی آمریکا دیروز در اعتراض به سرکوبگری و کشتار و خشونت ضد مردم بحرین و کوچاندن و شکنجه آنان و ادامه بازداشت معترضان و اعمال فشار بر سران مخالف رژیم بحرین که در زندان ها به سر می برند ؛ نشان " آزادی " را که پیش از این به حمد بن عیسی آل خلیفه پادشاه بحرین داده بود، پس گرفت.

در حالی که شهردار کانزاس سیتی آمریکا دیروز (دوشنبه) در اعتراض به ادامه سرکوبگری و کشتار مردم بحرین نشان "آزادی" را که پیش از این به پادشاه بحرین اعطا کرده بود، پس گرفت؛ خبرها از افشای اسناد جدید همکاری دولت آمریکا با رژیم بحرین برای سرکوب مردم حکایت دارد.

"هانی الریس" فعال سیاسی بحرینی در گفت و گو با شبکه خبری العالم اظهار داشت: شهردار کانزاس سیتی آمریکا دیروز در اعتراض به سرکوبگری و کشتار و خشونت ضد مردم بحرین و کوچاندن و شکنجه آنان و ادامه بازداشت معترضان و اعمال فشار بر سران مخالف رژیم بحرین که در زندان ها به سر می برند ؛ نشان " آزادی " را که پیش از این به حمد بن عیسی آل خلیفه پادشاه بحرین داده بود، پس گرفت.

وی افزود : این رژیم قادر نیست از چارچوب امنیتی که به وسیله آن همه گروه های جامعه بحرینی را سرکوب می کند ، خارج شود زیرا خواهان ادامه حکومت در این کشور و اجرای طرح های استبدادی و سرکوبگرانه خویش است.

افشای نقش آمریکا در سرکوب مردم بحرین

این فعال سیاسی بحرینی گفت: آمریکا با استفاده از پایگاه های نظامی ، کارشناسان و مستشاران نظامی خود در بحرین، به رژیم سرکوبگر آل خلیفه در زمینه سرکوب تظاهرات مسالمت آمیز مردم این کشور کمک می کند.

الریس اظهار داشت: آمریکا با استفاده از امکانات خود در بحرین اطلاعات و ابزار لازم را در اختیار رژیم این کشور قرار می دهد تا ملتی را که تاکنون از ساده ترین حقوق شهروندی محروم بوده است ، سرکوب کنند.

این فعال سیاسی بحرینی کمک رسانی آمریکا به رژیم آل خلیفه برای سرکوب مردم این کشور را به شدت محکوم کرد.

الریس خاطرنشان کرد: رژیم بحرین هنوز از سرکوب و ضرب و جرح مردم ، تخریب مساجد ، بازداشت مردم و کوچاندن اجباری آنان به خارج از کشور دست نکشیده است.

اعتصاب غذای زندانیان بحرینی وارد هفتمین روز شد

وی در باره موضوع بازداشت شدگان و نابسامانی وضع سلامتی بسیاری از کسانی که دست به اعتصاب غذا زده اند نیز گفت: امروز هفتمین روز از آغاز اعتصاب غذای بازداشت شدگان در زندان های آل خلیفه است و بسیاری از کسانی که دست به اعتصاب غذا زده بودند از نظر سلامتی در وضعیت بسیار بدی هستند به طوری که اکثر آنها به درمانگاه های داخل زندان منتقل شده اند.

الریس تاکید کرد: رژیم آل خلیفه از قتل عمد بازداشت شدگان باکی ندارد و اینک در حال اعمال فشار است تا بازداشت شدگان و رهبران زندانی را وادار به شکستن اعتصاب کند تا در عرصه بین المللی محکوم نشود.

وی گفت: همه سازمان های حقوقی بین المللی اعتراف کرده اند که فشارها، شکنجه های روانی و فیزیکی ضد رهبران دینی، ملی و سیاسی در زندان های آل خلیفه صورت می گیرد. ?

این بالن که به وسعت یک استادیوم ورزشی و به وزن چندین اتوبوس دو طبقه است، مخلوطی از سولفات‌ها و یا ذرات معلق در هواست که آنها را به درون هوا پمپاژ و سپس شروع به منعکس کردن گرما به درون فضا می‌کند.

محققان بریتانیایی یک بالن غول‌پیکر متصل به شیلنگ آب را تا ارتفاع 804 متر به هوا فرستادند که آب را از زمین پمپاژ و در درون هوا منتشر می‌کند.

به گزارش ایسنا این بالن که به وسعت یک استادیوم ورزشی و به وزن چندین اتوبوس دو طبقه است، مخلوطی از سولفات‌ها و یا ذرات معلق در هواست که آنها را به درون هوا پمپاژ و سپس شروع به منعکس کردن گرما به درون فضا می‌کند.


این کار، با هدف خنثی کردن اثر گرمای حاصل از انتشار مداوم کربن در درون هوا و گرمای بیش از حد زمین است.

محققان می‌گویند: زمین به تدریج گرم‌تر می‌شود و منابع آبی و غذایی را تهدید می‌کند. پمپاژ ذرات معلق به فضا به جای این که انتشار کربن را متوقف کند، بخشی از گرمای خورشید را به فضا منعکس می‌کند.

این تیم تحقیقاتی اعلام کرده‌اند که در صورت موفقیت‌آمیز بودن آزمایش‌های خود، نمونه‌ واقعی از این بالن را خواهند ساخت.

اختلاف کارگر و کارفرما بر سر مسائلی مانند قرارداد، میزان حقوق و مزایا، ساعت کار، مرخصی ها، ارتقای شغلی و مواردی مانند این موضوعاتی است که بعضا در روابط بین کارگر و کارفرما سایه می افکند و باعث می شود تا همیشه روابط کار در بازار اشتغال با حاشیه همراه باشد.

حقوق و دستمزد و قرارداد 2 موضوع اختلاف برانگیز در روابط بین کارگر و کارفرما است که در موارد بسیاری منجر به کشاندن کارفرمایان در هیئت‌های حل اختلاف می‌شود، راهکار کارفرمایان برای خلاء سلاح کردن کارگران تحویل ندادن نسخه دوم قرارداد است.

به گزارش خبرنگار مهر، اختلاف کارگر و کارفرما بر سر مسائلی مانند قرارداد، میزان حقوق و مزایا، ساعت کار، مرخصی ها، ارتقای شغلی و مواردی مانند این موضوعاتی است که بعضا در روابط بین کارگر و کارفرما سایه می افکند و باعث می شود تا همیشه روابط کار در بازار اشتغال با حاشیه همراه باشد.

مراجعه دائمی کارگران (به صورت کلی مشمولان قانون کار کشور) به دادگاه های حل اختلاف و انبوه پرونده ها در این بخش نشان دهنده پیگیری منافع متضاد از سوی جامعه کارگری و کارفرمایی است که باعث می شود تا شکایات و مراجعه به مراجع حل اختلاف از سوی کارگران صورت گیرد.

95درصد شکایات کارگری است

در این بخش آمارها نشان می دهند که 95 درصد کل شکایات شغلی از سوی کارگران و فقط 5 درصد آن از سوی کارفرمایان صورت می گیرد که این موضوع نشان دهنده اختلاف نظر دائمی کارگر و کارفرما بر سر منافع شغلی است که عموما نیز زیرمجموعه های کارفرمایان موضوعاتی مانند مشکلات قرارداد کاری و حقوق و دستمزد را مطرح می کنند.

هرچند در مورد تشکیل پرونده های اختلاف کارگری و کارفرمایی وزارت کار نظر دیگری دارد و معتقد است که طبق آمارهایی که در دست دارد کارگران و کارفرمایان اختلافات خود را کاهش داده اند و روابط بهتری را دارند اما بدنه جامعه کار و تولید کاهش اختلافات را قبول ندارند و فکر می کنند مسائل دو شریک اجتماعی در حال افزایش است.

حمید حاج اسماعیلی در گفتگو با مهر در ارتباط با اینکه آیا جامعه کار و اشتغال کشور به سمت کاهش اختلافات و تعدیل تشکیل پرونده های حل اختلاف پیش می رود و یا این روند رو به افزایش است؟ گفت: یکی از دلایل کاهش حجم پرونده ها که مورد استناد وزارت کار است به دلیل تغییراتی است که در نوع قراردادهای کاری داده شده است.

افزایش قراردادهای موقت

نماینده سابق کارگران در هیئت حل اختلاف با اشاره به افزایش قرادادهای موقت و لزوم تقویت حمایت قانون کار از تنظیم روابط کار بین کارگر و کارفرما، اظهار داشت: البته نکته مثبتی که در این بخش وجود دارد ایجاد دادگاه های تخصصی برای حل اختلافات کارگری و کارفرمایی است که جدا از محاکم دادگستری فعالیت می کنند که خود باعث کاهش هزینه های دادرسی و افزایش سرعت رسیدگی به پرونده ها است.

حاج اسماعیلی برخورد تخصصی با پرونده های اختلافات کارگری و کارفرمایی و فعالیت هیئت هایی متشکل از نمایندگان دو طرف را از دیگر نقاط قوت وجود دادگاه های حل اختلاف دانست و افزود: در حال حار 95 درصد کل شکایت ها از سوی کارگران صورت می گیرد و این کارگران هستند که دادخواست های خود را به هیئت ها ارائه می کنند.

وی خاطر نشان کرد: قانون کار در مواد 157 تا 166 به موضوع اختلافات و دادگاه های کارگری و کارفرمایی پرداخته است اما به دلیل افزایش نیاز و مراجعه به این دادگاه ها لازم است تا برخی اصلاحات در کار آنها صورت گیرد.

پرونده‌هایی که مختومه می‌شوند

این فعال کارگری با تاکید بر اینکه کاهش حجم پرونده ها به دلیل افزایش قراردادهای موقت است، اظهار داشت: متاسفانه به دلیل گسترش شگردهای برخی کارفرمایان در ارتباط کاری با کارگر، قراردادهای سفید امضاء نیز افزایش یافته است و این موضوع باعث می شود بسیاری از پرونده ها قبل از اینکه بخواهند مطرح شوند مختومه باشند.

به گفته حاج اسماعیلی، همچنین در مواردی مبالغ نزاع بین کارگر و کارفرما آنقدر ناچیز است که به اندازه هزینه های دادرسی نیز نمی شود بنابراین برخی کارگران ترجیح می دهند شکایت خود را پیگیری نکنند.

نماینده سابق کارگران در هیئت حل اختلاف با اشاره به پایین بودن دانش دادرسی بسیاری از نمایندگان کارگری و کارفرمایی در هیئت های حل اختلاف، تصریح کرد: حفظ ترکیب 3 جانبه نمایندگان هیئت ها موضوع مهم دیگری است که در سال های گذشته رعایت نمی شود.

اختلاف در کارگاه‌های زیر 5نفر

وی ادامه داد: هم اکنون در جلسات هیئت های حل اختلاف باید حداقل 7 نماینده حضور داشته باشد که در 99 درصد موارد این موضوع رعایت نمی شود. همچنین موضوع مربوط به تحقیق و بازرسی از شهود برای نزدیک کردن آراء به واقعیت نیز باید دنبال شود.

حاج اسماعیلی در ارتباط به عدم ارائه نسخه دوم قرارداد کاری به کارگران، خاطر نشان کرد: در شرایط فعلی اکثریت کارگاه های زیر 5 نفر با این مشکل مواجه هستند و کارگران قراردادی را در اختیار ندارند اما چون افراد نیاز به کار دارند این شرایط را قبول می کنند.

این فعال کارگری، بیان داشت: اگر بخواهیم برآوردی از وضعیت قراردادهای در دست کارگران داشته باشیم بیشتر از 25 درصد کارگران نسخه دوم قرارداد را در اختیار ندارند و در این مواقع اخراج افراد خیلی راحتتر صورت می گیرد.

فقط 25درصد نسخه دوم قرارداد تحویل می‌شود

نماینده سابق کارگران در هیئت حل اختلاف در زمینه مهم ترین دلایل اختلاف برانگیز بین کارگران و کارفرمایان، ادامه داد: افزایش هزینه های کارگاه ها، پایین بودن حداقل دستمزد مصوب شورای عالی کار و عدم دسترسی واحدها به تسهیلات بانکی در جریان اعمال سیاست انقباظی و به صورت کلی منافع متضاد اقتصادی از مهم ترین دلایل اختلاف محسوب می شود.

حاج اسماعیلی خاطر نشان کرد: حضور سطحی بخش خصوصی در بازار کار و سست شدن پایداری بنگاه ها که نتیجه عدم آموزش های بروز مدیریتی در کنار پایین بودن نظارت ها و بازرسی ها از بنگاه ها است را باید از دیگر دلایل اختلاف برانگیز و تنش زا در روابط بین کارگر و کارفرما برشمرد.

با توجه به افزایش قیمت جهانی طلا در صبح امروز بازار داخلی خرید و فروش سکه نیز با لحاظ شاخص جهانی و همچنین افزایش قیمت دلار در بازار آزاد و رسیدن هر دلار 1230 تومان در صرافی‌ها قیمت‌های رسمی و آزاد طلا و سکه نیز بالا رفت.

در این تصویر از 65امین فستیوال ادینبورگ، هنرمندی خیابانی روی تخته‌ای از میخ دراز کشیده و وزن شخصی 100کیلوگرمی را تحمل می‌کند.

در این تصویر از 65امین فستیوال ادینبورگ، هنرمندی خیابانی روی تخته‌ای از میخ دراز کشیده و وزن شخصی 100کیلوگرمی را تحمل می‌کند. شاید بپرسید که چرا میخ‌های فولادی در بدن او فرو نمی‌روند؟

به گزارش خبر آنلاین، پاسخ در مفهوم فشار نهفته است. فشار، کمیتی غیربرداری است که مقدار آن از تقسیم مقدار نیروی اعمال‌شده بر سطح به دست می‌آید.

در اینجا هم اگر وزن 9800 نیوتنی (ناشی از جرم 100 کیلوگرم) فقط به سر یک میخ اعمال می‌شد، فشار وارد از سر میخ به پوست بدن از مقاومت پوست بیشتر می‌شد و میخ در بدن آن فرد نگونبخت (!) فرو می‌رفت؛ اما تعداد زیاد میخ‌ها، سطح اعمال نیرو را به شدت افزایش داده و بالطبع فشاری که سر هر میخ به بدن فرد وارد می‌کند، به آستانه مقاومت پوست و ماهیچه‌های بدن نمی‌رسد.

البته این بدان معنی نیست که فرد درازکشیده روی تخته میخی هیچ دردی را تحمل نمی‌کند. سلول‌های عصبی حساس به فشار که در فاصله نزدیکی از سطح پوست قرار دارند، فشار زیادی را احساس می‌کنند و با ارسال پیام‌های عصبی به مغز، باعث واکنش‌هایی غیرارادی می‌شوند که بخشی از آنها را در صورت و دستان فرد می‌بینید.

اگر به نمایش‌های مشابه در سراسر جهان دقت کنید، متوجه می‌شوید در همه آنها از میخ‌های فولادی بلند و قطور استفاده می‌شود، میخ‌هایی که مقاومت بالایی در برابر کمانش دارند تا در طول اجرای برنامه، بخشی از میخ‌ها خم نشوند و با کاهش سطح اعمال نیرو، حادثه ناگواری پیش نیاید