در مراسم انتخاب بهترین‌های فوتبال جهان که در نیون سوئیس برگزار شد، مطابق انتظار بسیاری از کارشناسان، لیونل مسی، مهاجم آرژانتینی تیم فوتبال بارسلونا، با کنار زدن رونالدو و هم‌تیمی‌اش اینیستا، بار دیگر بهترین بازیکن فوتبال جهان شد و جایزه توپ طلا را از آن خود کرد.

به گزارش «تابناک»، مسی که در سال 2012 در مجموع 91 گل به ثمر رسانده بود، از بازیکنانی چون زین‌الدین زیدان و رونالدو برزیلی که هر کدام سه بار، بهترین بازیکن سال جهان برگزیده شده‌اند، پیشی گرفت.

بنا بر این گزارش، پیش از این، مسی در سال‌های 2009، 2010 و 2011 نیز این عنوان را به دست آورده بود. وی در سال 2012 در رقابت‌های جام حذفی قهرمان شد، ولی نتوانست در لالیگا و لیگ قهرمانان اروپا، به عنوان تیمی دست پیدا کند؛ هرچند در هر دوی این رقابت‌ها توانست آقای گلی را از آن خود کند. فوق ستاره بارسلونا که در سال 2012 انواع و اقسام رکورد‌ها را شکست، با رسیدن به چهارمین توپ طلای متوالی در این زمینه نیز رکورد جدیدی از خود برجای گذاشت.

مسی در این سال در تیم ملی آرژانتین نیز بر خلاف سال‌های گذشته، کارکرد قابل قبولی داشت و توانست دوازده گل برای تیم ملی کشورش به ثمر برساند.  فوق ستاره فوتبال جهان جایزه خود را از دستان کاناوارو دریافت کرد.

توپ طلای اروپا جایزه‌ای بود که مجله فرانسوی فرانس فوتبال از 1956 به بهترین بازیکن اروپا اعطا می‌کرد. این جایزه تا سال 2009 به بازیکن برگزیده مجله فرانس فوتبال داده می‌شد، ولی از آنجا که از سال 1991 فیفا نیز بهترین بازیکن جهان را برگزید، اعطای موازی این دو جایزه، تا اندازه‌ای از اعتبار آن‌ها می‌کاست و به همین دلیل، از سال 2010، این دو جایزه ادغام شدند و جایزه توپ طلای فیفا از دل آن‌ها بیرون آمد.

بنا بر این گزارش، در پایان این مراسم برترین‌های فوتبال جهان به شرح زیر معرفی شدند:

* بهترین بازیکن فوتبال مردان: لیونل مسی
*بهترین بازیکن فوتبال زنان: ابی وامباک (بازیکن تیم ملی فوتبال زنان آمریکا)
* بهترین مربی فوتبال مردان: ویسنته دل بوسکه (سرمربی تیم ملی اسپانیا)
*بهترین مربی فوتبال زنان: پیا سونداگه (سرمربی اسبق تیم ملی فوتبال زنان آمریکا)
* جایزه فرانس پوشکاش (زیبا‌ترین گل سال): میروسلاو استاک (بازیکن فرنباغچه)
* جایزه بازی جوانمردانه سال 2012: فدراسیون فوتبال ازبکستان
* جایزه بهترین مدیر سال: فرانس بکن باوئر

تیم برگزیده سال 2012 فیفا نیز به شرح زیر است:

ایکر کاسیاس (اسپانیا)، دنی آلوز (برزیل)، جرارد پیکه (اسپانیا)، سرخیو راموس (اسپانیا)، مارسلو (برزیل)، ژاوی هرناندز (اسپانیا)، ژابی آلونسو (اسپانیا)، آندرس اینیستا (اسپانیا)، رادامل فالکائو (کلمبیا)، کریستیانو رونالدو (پرتغال)، لیونل مسی (آرژانتین).
 
فهرست دارندگان توپ طلا و بر‌ترین بازیکنان فیفا!

نخستین بار توپ طلا در سال 1956 توسط مجله فرانسوی «فرانس فوتبال» اهدا شد و «استنلی متئوس» این جایزه را از آن خود کرد. بازیکنان بزرگی که این جایزه را از آن خود کردند، آلفردو دی استفانو، ریموند کوپا، اوسبیو، یوهان کرویف، فرانس بکن باوئر و میشل پلاتینی بودند.

نگاهی به برندگان توپ طلای اروپا (و فیفا) از سال 1956 تا 2012 می‌افکنیم:

 1956: استنلی ماتیوس ـ انگلیس ـ بلاک پول
1957: دی اســــتفا نو ـ اسپانیا ـ آرژانتین ـ رئال مادرید
1958: ریــموند کــو پــا ـ فــــــرانــســـه رئال مادرید
1959: آلفردو دی استفانو ـ اسپانیا ـ آرژانتین ـ رئال مادرید
1960 ـ لــوییــس ســوارز ـ اســــپــا نــیــا ـ بارسلونــــا
1961: عمر سیوری ـ آرژانتین ـ یوونتوس
1962جوزف ماسویوست ـ چک اسلواکی ـ دوکلاپراک
1963: لئو یاشین ـ شوروی ـ دینامو مسکو
1964: دنیس لاو ـ اسکاتلند ـ منچستریونایتد
1965: اوزه بیو ـ پرتغال ـ بنفیکا، لیسبون
1966: بابی چارلتون ـ انگلیس ـ منچستریو نایتد
1967: فلورین آلبرت ـ مجارستان ـ فرنس واروش
1968: جورج بست ـ ایرلند ـ منچستریونایتد
1969: جیانی ریورا ـ ایتالیا ـ آ ث میلان
1970: گرد مولر ـ آلمان ـ بایرن مونیخ
1971: یوهان کرایف ـ هلند ـ آژاکس آمستردام
1972: فرانس بکن بوئر ـ آلمان ـ بایرن مونیخ
1973: یوهان کرایف ـ هلند ـ آژاکس، بارسلونا
1974: یوهان کرایف ـ هلند ـ آژاکس، بارسلونا
1975: اولگ بلوخین ـ شوروی ـ دیناموکیف
1976: فرانس بکن بو ئر ـ آلمان ـ بایرن مونیخ
1977: آلن سیمونسن ـ سویس ـ مونشن گلاد باخ
1978: کوین کیگان ـ انگلیس ـ هامبورگ
1979: کوین کیگان ـ انگلیس ـ هامبورگ
1980: کارل هاینس رومنیگه ـ آلمان ـ بایرن مونیخ
1981: کارل هاینس رومنیگه ـ آلمان ـ بایرن مونیخ
1982: پائولوروسی ـ ایتالیا ـ یوونتوس
1983: میشل پلاتینی ـ فرانسه ـ یوونتوس
1984: میشل پلاتینی ـ فرانسه ـ یوونتوس
1985: میشل پلاتینی ـ فرانسه ـ یوونتوس
1986: ایگوربلانوف ـ شوروی ـ دیناموکیف
1987: رودگولیت ـ هلند ـ آیندهوون، آث میلان
1988: مارکو فان باستن ـ هلند ـ آث میلان
1989: مارکو فان باستن ـ هلند ـ آث میلان
1990: لوتهار ماتیوس ـ آلمان ـ اینترمیلان
1991: ژان پیر پاپن ـ فرانسه ـ مارسی
1992: مارکو فان باستن ـ هلند ـ آث میلان
1993: روبرتو باجو ـ ایتالیا ـ یوونتوس
1994: هریستو استویچکوف ـ بلغارستان ـ بارسلونا
1995: ژورژ وه آ ـ لیبریا ـ پاری سن ژرمن ـ آث میلان
1996: ماتیوس سامر ـ آلمان ـ دورتموند
1997: رونالدو ـ برزیل ـ این‌تر میلان
1998: زین الدین زیدان ـ فرانسه ـ یوونتوس
1999: ریوالدو ـ برزیل ـ بارسلونا
2000: لوییس فیگو ـ پرتغال ـ رئال مادرید، بارسلونا
2001: مایکل اوون ـ انگلیس ـ لیورپول
2002: رونالدو ـ برزیل ـ این‌تر میلان، رئال مادرید
2003: پاول ندود ـ چک ـ یوونوس
2004: آندره شوچنکو ـ اوکراین ـ آث میلان
2005: رونالدینیو ـ برزیل ـ بارسلونا
2006: فابیو کانا وارو ـ ایتالیا ـ یوونتوس، رئال مادرید
2007: کا کا ـ برزیل ـ آث میلان
2008: کریستیانو رونالدو ـ پرتغال ـ منچستریونایتد
2009: لیونل مسی ـ آرژانتین ـ بارسلونا
2010: لیونل مسی ـ آرژانتین ـ بارسلونا
2011: لیونل مسی ـ آرژانتین ـ بارسلونا
2012: لیونل مسی ـ آرژانتین ـ بارسلونا

این رده‌بندی به ترتیب سال انتخاب بازیکن، بازیکن، کشور بازیکن و باشگاه بازیکن  است.

در سال 1991 فیفا تصمیم به برگزیدن «بر‌ترین بازیکن سال فیفا» گرفت و همین باعث شد تا هر سال دو جایزه جداگانه به بر‌ترین بازیکن سال اهدا شود؛ برای نمونه، در سال 1996، فرانس فوتبال جایزه توپ طلای سال را به ماتیاس سامر آلمانی داد ،ولی فیفا چندان تحت تأثیر کارکرد ستاره آلمانی و قهرمان رقابت‌های یورو 1996 قرار نگرفت و به جای او، عنوان «بر‌ترین بازیکن سال فیفا» را به رونالدو داد.

البته در بیشتر مواقع، دارنده توپ طلا، بر‌ترین بازیکن سال فیفا نیز برگزیده می‌شد و بازیکنانی چون لیونل مسی، رونالدو، زیدان و ژرژ وآ هر دو عنوان را در یک سال به دست آوردند. از همین روی، سران فیفا و مجله فرانس فوتبال تصمیم گرفتند تا جایزه‌شان را مشترک اهدا کنند. اکنون باید منتظر ماند و دید امسال چه بازیکنی این جایزه را از آن خود خواهد کرد.

برای مشاهده تصاویر در ابعاد بزرگتر، لطفاً روی آنها کلیک کنید

Mahdiye Dehghani - مهدیه دهقانی 3.000.000تومان

Reza Kianian - رضا کیانیان 9.000.000تومان

Naser Taghvaei-ناصر تقوایی 5.000.000تومان

Samira Alikhanzadeh-سمیرا علیخانزاده 10.000.000تومان

Sasan Rasouli-ساسان رسولی 450.000تومان

Omid Shalmani-امید شلمانی 1.500.000تومان

Farhad Rafeie-فرهاد رفیعی 3.000.000تومان

Faezeh Ghaemi Manesh-فائزه قائمی منش 1.000.000تومان

Farzaneh Najafi-فرزانه نجفی 1.000.000تومان

روز گذشته و امروز دو جلسه خوب و ارزشمند در مجلس شورای اسلامی داشتیم. اولی جلسه فراکسیون محیط زیست مجلس بود و امروز هم جلسه مجمع نمایندگان تهران.

به نظرم حساسیت نمایندگان مجلس این روزها بسیار بالا رفته و اگر سازمان محیط زیست زرنگ باشد می تواند از این فرصت استثنایی بهترین استفاده را ببرد. شخصا راه اندازی صندوق محیط زیست و … را در این شرایط که مد نظر دوستان محیط زیست است نمی پسندم بلکه تعریف ردیف بودجه برای فعالیتهای محیط زیستی مرتبط با کاهش آلودگی هوا در لایحه بودجه سال 92 کشور مهمترین دستاورد این حساسیت می تواند باشد.باید وزارتخانه ها و شخص وزرا پاسخگوی مجلس باشند.با توصیه و نصیحت و کدخدامنشی نمی توان آلودگی را مهار کرد.

 امیدوارم طرح دوفوریتی که دیروز در فراکسیون محیط زیست مطرح شد روز یکشنبه هفته آینده در صحن مطرح و تصویب شود تا شاید نتیجه ملموسی را در پی داشته باشد.البته این طرح باز هم جای کار دارد ولی در این شرایط خاص، بهترین می تواند باشد.

امروز جناب دکتر ندافی مدیر کل بهداشت محیط وزارت بهداشت؛درمان و آموزش پزشکی  آمار مرگ و میر منتسب به آلودگی هوا را مجددا در جلسه مطرح کردند.با این تفاوت که قبلا فقط آمار مرگ و میر منتسب به ذرات معلق را بیان می کردند ولی امروز آلاینده دیگری را هم بیان کردند.ایشان گفتند آمار مرگ و میر سالیانه منتسب به آلاینده ازن (o3) سایانه در تهران حدود 80 نفر است!

در همین حد بگویم که برخی ایام ، نور خورشید با تغییراتی که در شکل آلاینده‌های شیمیایی و اکسیدهای نیتروژن موجود در هوای شهر تهران به وجود می‌آورد موجب افزایش آلاینده ازن به عنوان یک آلاینده ثانویه می شود. این آلاینده برای بیمارانی که سابقه آسم دارند یا کودکانی که مشکلات ریوی دارند عامل خطر جدی محسوب می شود و شاید هم بخش مهم این 80 نفر را تشکیل می دهند.ضمنا این آلاینده عمدتا در فصل تابستان گریبان اموات بعدی را می گیرد!

اعتقاد دارم اصلا از اعلام آمار اثرات بهداشتی آلودگی هوا نباید واهمه داشت.این آمار می توانند موثر و تصمیم ساز باشند.بسیاری از عزیزان نماینده مجلس عمق فاجعه آلودگی هوا را شاید کمتر می دانند برای همین است که بیان این آمار و ارقام را بسیار درست و نزدیک به ثواب می دانم.

هفته آینده که مجددا پایداری هوا را خواهیم داشت و قاعدتا افزایش بار آلودگی هوای تهران را شاهد خواهیم بود می تواند برای محیط زیست کشور در بعد قانون گذاری ، نقطه عطفی محسوب شود.

برای محیط زیست دعا می کنیم.

این جوان خرمشهری محسن جمالی بود که پس از جراحی بینی در مراکز جراحی پارس به طرز باورنکردنی می میرد و کسی هم تاکنون پاسخگوی علت این مرگ نبوده است. بهتر است بدون هیچ نظری روایت دلخراش این مرگ را از زبان برادر متوفی بخوانید :

نشریه راوی خوزستان در صفحه گزارش خود به قلم رویا محمودی نوشت: این روزها خبرمرگ های ناگهانی و عجیب در خوزستان زیاد به گوش می رسد. چند شماره پیش از مرگ جوانی سخن گفتیم که به دلیل تزریق یک آمپول جان خود را از دست داد و این بار نیز یک جوان 33 ساله خرمشهری در اثر جراحی زیبایی بینی فوت کرد.

این جوان خرمشهری محسن جمالی بود که پس از جراحی بینی در مراکز جراحی پارس به طرز باورنکردنی می میرد و کسی هم تاکنون پاسخگوی علت این مرگ نبوده است. بهتر است بدون هیچ نظری روایت دلخراش این مرگ را از زبان برادر متوفی بخوانید :

برادرم سال ها پولیپ شدید بینی (گرفتگی بینی) داشت و در خواب نفس اش می گرفت آن قدر بینی اش مشکل نداشت که فقط به قصد عمل زیبایی بینی برود. برادرم از 5 یا 6 سال پیش تصمیم گرفته بود که بینی اش را عمل کند. می گفت اگر عمل کنم حداقل یک خواب راحت دارم. دکتر محسن حسین پور پزشک معالج اش به برادرم گفته بود حالا که پولیپ را می خواهی عمل کنی می توانی جراحی زیبایی هم انجام دهی.

برادرم کلیه کارهای عمل اش را در سه یا چهار روز انجام داد. دکترش گفته بود که اگر کوچکترین مشکلی داشته باشی عمل نمی شوی. تمام آزمایشات را انجام داده بود ؛ از آزمایش ریه و سی تی اسکن تا آزمایش هپاتیت . محسن با صحت و سلامت کامل به اتاق عمل رفته بود و هیچ مشکلی نداشت.

وی روز یکشنبه 26 آذر عمل شد. حتی فاصله اهواز تا خرمشهر را خودش پشت فرمان نشسته بود. برادرم نیم ساعت بعد از عمل به هوش می آید حتی با یکی از دوستانش تماس می گیرد و می گوید من تا 3 ساعت دیگر خرمشهرم . بعد از نیم ساعت به یکی از برادرانم که همراهش آمده بود می گوید دست و پاهایم دارد سر می شود تا می آیند ماساژش دهند می بینند محسن صورتش سیاه شده و نفس اش بند آمده است.

برادر دیگرم که همراه محسن بود پرستارها را صدا می زند. آن موقع دکتری در مرکز نبود و پرستارها هم که کار خاصی نمی توانند انجام دهند. تجهیزات کافی هم در مرکز وجود نداشت. پرستارها با دکتر تماس می گیرند و دکتر پس از 20 الی 25 دقیقه می رسد. آن طور که ما متوجه شدیم علت مرگ برادرم این بود که اکسیژن به مغزش نرسیده است. ولی مرکز جراحی نه CCU دارد و نه ICU. پرسنل این مرکز گفتند که باید بیمار به بیمارستان آپادانا منتقل شود.

ترافیک فاصله بیمارستان آپادانا تا مرکز جراحی پارس واقع در کیانپارس را خودتان بهتر می دانید. در صورتی که کیانپارس دو بیمارستان آریا و مهر دارد که فاصله هر کدامشان تا مرکز 5 یا 6 خیابان بیشتر نیست. نمی دانم چرا برادرم را بردند بیمارستانی در سوی دیگر شهر ! در بیمارستان آپادانا 3 الی 4 روز برادرم بیهوش بود. به کادر درمانی گفتیم که به این حالت کما می گویند ؟ گفتند نه این حالت بیهوشی است که خودمان بیمار را در این حالت قرار می دهیم..

در بیمارستان به ما گفتند که بنا بر علم پزشکی می توان 70 ساعت بیمار را بیهوش نگه داشت. روز چهارشنبه کم کم بیهوشی ها را کم می کنیم و او را از این حالت در می آوریم. روز چهارشنبه وقتی خواستند محسن را از بیهوشی در بیاورند گفتند یک سی تی اسکن بگیریم. بیمارستان آپادانا هم سی تی اسکن نداشت.برادرم که حال فوق العاده بدی داشت را به بیمارستان علامه کرمی فرستادند. بعد از اینکه جواب سی تی اسکن آمد. دکتر گفت که برایش دعا کنید. این یک حالت خون مردگی بوده که مثل پودر در تمام مغزش پخش شده است. در روز آخر همه کارمان شده بود دعا. ساعت سه ، چهارشنبه شب بود که برادرم تشنج می کند و دچار ایست قلبی می شود (یعنی 3 روز پس از بیهوشی) البته با کمک دکترها بر می گردد تا ساعت 6 صبح که دیگر هیچ کاری از دست هیچ کس بر نیامد و برادرم فوت کرد.

وقتی که به پزشکی قانونی گفتیم که علت مرگ خون مردگی بوده یا نه ؟ گفتند نه ، چه کسی این را گفته ؟ آن چه سی تی اسکن نشان می دهد علت مرگ نرسیدن اکسیژن به مغز بیمار بوده است . پزشکی قانونی کالبد شکافی کرده و گفته است که جوابش سه یا چهار ماه دیگر می آید. گفتند الان نمی توانیم جواب قطعی را بدهیم هر چند بیمار اکسیژن به مغزش نرسیده ولی بیهوشی زیاد هم ، خیلی تاثیر گذاشته ولی هیچ چیز تا اعلام نتایج آزمایش قطعی نیست. پزشک معالج برادرم همان روزهای اول آمده بود یک نگاهی کرد و گفت کار ما هیچ مشکلی نداشته است ! بعد از آن هم نه ما سراغش رفتیم نه او سراغی از بیمارش گرفت.

موقعی که رفتیم پرونده برادرمان را از مرکز جراحی بگیریم برایش نوشته بودند که بیمار با بهبودی کامل از مرکز خارج شده است حال آنکه برادرم نیم ساعت پس از جراحی دست و پایش می لرزد و غش می کند.

من نمی دانم کار چه کسی مشکل داشته است. برادرم که صحیح و سالم بود و با پای خودش آمده بود برای جراحی بینی . ما امید داشتیم که 2 یا 3 ساعت بعد به خانه برگردد. چرا باید فوت کند ؟ ما هنوز نمی دانیم که چرا برادرمان را از دست داده ایم. مادرم در خانه نشسته است و آرام و قرار ندارد. برادرم سابقه هیچ نوع بیماری نداشت و هیچ کس نمی داند مقصر کیست ؟ پزشک ؟ مرکز جراحی ؟ بیمارستان ؟ داروی بیهوشی و یا ..... مسئولین امر باید هر چه زودتر این مورد را رسیدگی کنند تا علت مرگ برادرم مشخص شود.

متاسفانه مرکز جراحی که این جوان خرمشهری در آن عمل شده ، پس از پیگیری خبرنگار راوی ، هیچ جوابی نداد و پزشک جراح این فرد متوفی نیز حاضر به مصاحبه نشد و فقط به این جمله بسنده کرد : این مساله تخصصی پزشکی است !

به هر حال فارغ از هر نوع پیشداوری باید منتظر نتیجه بررسی پزشک قانونی شد. نام بردن از پزشک جراح و یا مرکز جراحی صرفا به این منظور بوده که عمل جراحی توسط این پزشک و این مرکز جراحی صورت گرفته است و بهتر بود که مسئولین این مرکز جراحی حداقل به برخی از سوالات جواب می دادند.

«اگر کسی بپرسد امامزاده سیتا کجاست اصلاً جوابش را نمی‌دهم فقط می‌گویم نمی‌دانم، این قدر برو بگرد تا پیدایش کنی، ما اینجا یک امامزاده داریم آن هم سید محمد نوربخش.»

به گزارش فارس، وقتی یک دهه پیش، سریال «مسافری از هند» را در جعبه جادویی دنبال می‌کردیم و پا به پای مسلمان شدن نقش اول آن که دختر هندی به نام «سیتا» بود پیش می‌رفتیم، امامزاده‌ای در این سریال به تصویر کشیده شد که «سیتا» تحت تأثیر آن مسلمان شد اما در این سریال، بیشتر از هر چیز، شکوه در عین سادگی، معنویت و زیبایی فضای امامزاده، دل هر بیننده‌ای را شیفته خود می‌کرد.

امامزاده‌ای ساده با گنبد طلایی مخروطی شکل در میان باغ‌های سرسبزی چون بهشت. اما باورکردنی نبود که این امامزاده در تهران است، در همین نزدیکی و تنها نیم ساعت با تهران فاصله دارد، این را از زائران این امامزاده شنیده بودیم که در مسیر زیارت امامزاده داوود (ع) به صورت کاملاً اتفاقی، چشمشان به گنبد مخروطی و خاص این امامزاده افتاده و چون در سریال «مسافری از هند» هم اشاره ای به نام امامزاده نشده، دهان به دهان چرخیده و نامش را خوانده‌اند «سیتا».

زائر امامزاده می‌شویم. به سمت غرب تهران که حرکت می کنیم وارد جاده امامزاده داوود (ع) می‌شویم، 10 کیلومتر را طی می‌کنیم و به روستای سولقان می‌رسیم و بعد از عبور از تونل، در مقابل چشم‌های جستجوگرمان، کم کم باغ‌ها جلوه‌گری می‌کنند و گنبد طلایی امامزاده، هویدا می‌شود.

اگر از فلش‌ها و نوشته‌هایی که روی دیوارها حک شده است برای پیدا کردن امامزاده بخواهیم کمک بگیریم باید به دنبال اسم «امامزاده سید محمد نوربخش» باشیم اما در مسیر جاده، رهگذران، با اسم «سیتا» راحت‌تر، آدرس می‌دهند.

به ده سولقان پایین می‌رسیم و از کنار برج سازی‌های جدید و رودخانه سیراب ده، عبور می‌کنیم تا به کوچه‌ای باریک می‌رسیم که معروف است به کوچه امامزاده، کوچه پیچ در پیچی که فقط یک نفر در عرض آن می‌تواند تردد کند. کوچه ختم می‌شود به بنای امامزاده «سید محمد نوربخش».

درهای بزرگی که به حیاط سرسبز امامزاده یا همان قبرستان قدیمی ده باز می‌شود و بعد از آن هم تشعشع نورهای طلایی گنبد و سبزی لاله های ضریح که دلمان را با خود می‌برد. دلمان خوش است به سکوت و سادگی روستا و آرامش و معنویت امامزاده اما از آن سو، ناخوش است از اینکه چرا نام یک بازیگر سریال باید روی امامزاده بماند؟

عده‌ای از مردم ده سولقان پایین، خاطره خوشی از ساخت سریال «مسافری از هند» ندارند، به طوری که حاج رضای 70 ساله ده می‌گوید: « آمدند اینجا سریال سیتا را ساختند و حالا هر کسی اینجا را پیدا می‌کند، حرمت امامزاده را حفظ نمی کند و به جای اسم امامزاده، می گوید امامزاده «سیتا» که ما اصلاً از این حرمت شکنی ها راضی نیستیم.»

یکی از کاسب‌های روستا هم در تأیید این صحبت‌ها می‌گوید: «اگر کسی از من بپرسد امامزاده سیتا کجاست اصلاً جوابش را نمی دهم فقط می گویم نمی دانم، این قدر برو بگرد تا پیدایش کنی، ما اینجا یک امامزاده داریم آن هم سید محمد نوربخش.»

خانم 36 ساله ای هم که روبروی امامزاده، یک اتاق خانه‌اش را تبدیل به مغازه کرده است، از بعضی رفتارهای جوانان گلایه دارد و می‌گوید: «بعضی‌ها اصلاً یادشان می‌رود که اینجا امامزاده است و یک جای مقدس است که احترام دارد، فکر می‌کنند چون اینجا سریال، بازی کرده‌اند آنها هم می‌توانند هر کاری انجام بدهند، بعضی از دخترها و پسرها می آیند و در کوچه امامزاده راه می‌روند و مثل مسافری از هند می خوانند: از کفر من تا دین تو راهی به جز تردید نیست / دلخوش به فانوسم مکن اینجا مگر خورشید نیست و....»

این طور که محلی‌ها می‌گویند امامزاده سید محمد، بعد از پخش سریال مسافری از هند، زائران بسیاری پیدا کرده است و این سریال، تبلیغ خوبی برای معرفی بنای امامزاده بوده اما متأسفانه چون نامی از امامزاده در سریال برده نشده، مردم خودشان برای امامزاده، اسم گذاشته‌اند.

خانم خادم این امامزاده به ما می‌گوید: «تابستان که می شود امامزاده پر می‌شود از زائرانی که از دور و نزدیک می آیند به ویژه پاکستانی‌ها که این امامزاده را به خوبی می‌شناسند.»

او که حداقل 30 سال در این امامزاده خدمت می‌کند درباره تغییر شکل ضریح امامزاده در طی چندین دهه گذشته به یاد آورد که «از امامزاده سید محمد تنها یک قبر آجری با فاصله 3 آجر از سطح زمین وجود داشته که در طی این سال ها بنای آن ساخته شده و به همت نیکوکاران و اوقاف،کاشی کاری ها و ساخت و سازها انجام شده است. اما امامزاده حتی زمان سریال مسافری از هند هم ضریح نداشته و تنها دور قبر، نرده های چوبی وجود داشته است که طی 4 سال اخیر، ضریح آن نصب شده است.»  

روی دیوار امامزاده، کتیبه‌ای به خط نستعلیق وجود دارد که روی آن در توصیف امامزاده سید محمد آمده است: «بسم الله له الحمد حضرت مولانا امیر سید محمدنوربخش که نسب شریفش به هفده واسطه به امام العالمین حضرت موسی کاظم علیه السلام می‌رسد، در سال 795 قمری در قائن پا به عرصه امکان نهاد. در حوزه علمیه علامه کبیر ابن فهد حلی و دیگر شخصیت‌های بلند پایه عالم تشیع تلمذ نموده با گذشت اندک زمانی در تمامی علوم متداول آن روز متبحر و فرید زمان خویش گشت و چون سر پرسودا و دل سوز پرورش آرام و قرا نگرفت دست ارادت به عارف کامل مکمل خواجه شهید سید اسحاق ختلانی داده در سیر سلوک نیز به مقصد اقصی رسد و وحید عصر خود به شمار رفت. ریاضات و مجاهدات جهاد با نفس او را از جهاد با کفر وظ لم بازنداشت به همین جهت برای برقراری حکومتی شیعی با ارادتمندان و معتقدان برعلیه شاهرخ میرزا تیموری قیام نمود از آن پس در تبعیدها و زندان‌ها و سیاهچال‌های تیموری به سر برد تا در سال 850 با مرگ شاهرخ میرزا به سولقان رحل اقامت افکند و عاقبت در هفدهم ربیع الاول سنة 869 قمری به قاف عزت به پرواز درآمد.»

گفته می‌شود که قدمت این بقعه به بیش از 580 سال می‌رسد. در گذشته‌های بسیار دور، بقعه به صورت خرابه‌ای گود و درون گودی آن فقط چند تکه سنگ بود که در زیر آن تکه سنگ‌ها چراغی کوچک قرار داده بودند از حدود نیمه اول قاجار، کم کم این خرابه به صورت بارگاهی با درهای چوبی قدیمی و یک گنبد کوچک درآمد.

به دلیل جاری شدن سیل عظیم کوه‌های امامزاده داوود (ع) به طرف پایین، بارگاه امامزاده، صندوق چوبی درون آن و سایر ملحقاتش از بین رفت و بقعه به صورت یک زمین بیابانی خاکی درآمد که درون آن فقط قبر سید محمد نوربخش وجود داشت. کم کم این زمین بیابانی تبدیل به قبرستان ده شد و در سال 1361 هـ ش، بازسازی و ساخت زیارتگاه را افراد خیری شروع کردند که در حال حاضر هم قبر یکی از این زنان خیر در محوطه داخل امامزاده قرار دارد. عملیات ساخت و سازها نیز در سال 1377 به اتمام رسید.

مساحت بنای بقعه سید محمد 185 متر مربع است و روی یکی از کتیبه های امامزاده نیز این گونه نوشته شده است که «بنای آستانه مبارکه به زمان مرجع الدینی الاعلی عروه الوثقی آیت الله العظمی امام خمینی قدس الله روحه آغاز و به ایام زعامت و مرجعیت آیت الله العظمی حاج سید علی آقا خامنه‌ای مد ظله العالی به اتمام رسید. ربیع المولود 1419 مطابق 1377.»

یکی از اهالی ده سولقان، وجود امامزاده را عامل رونق ده می‌داند و می‌گوید: «این امامزاده چون در یک منطقه خوش آب و هوا در حاشیه تهران قرار دارد بیشتر جوانان به زیارتش می‌آیند، از وقتی هم که فیلم‌ها در اینجا ساخته می‌شود، رفت و آمدهای زوار به ده ما زیاد شده است، راضی هستیم، اما فقط کسانی که فیلم می‌سازند، اسم امامزاده را هم بگویند، اگر از این فضا استفاده می‌کنند، حداقل حق امامزاده را هم به جا بیاورند و نگذارند نامش، عوض شود.»

خانم بیده، خادم امامزاده هم که به گفته خودش، ساخت 10 تا 12 فیلم و سریال را در این امامزاده تجربه کرده است، علت عدم اعلام نام اصلی امامزاده در سریال ها را «بکر ماندن» فضای لوکیشن توسط فیلم سازان اعلام می کند.

اما قاسم جعفری که کارگردان سریال مسافری از هند است و تغییر نام امامزاده را سولقانی ها از چشم او می بینند، به ما می‌گوید: «ما از این امامزاده به عنوان سمبل پاکی استفاده کردیم و مردم اسم "سیتا" را روی آن گذاشته‌اند، به ما هم اعلام کردند که نام امامزاده را نیاوریم. ما هم از این اتفاقی که افتاده ناراحتیم اما در اختیار ما نبوده و کاری از دست ما برنمی‌آید.»

وی ادامه می‌دهد که «این سریال در سال 1380 با 96،5 درصد پربیننده‌ترین سریال شد و مردم هم علاقمند شدند که فضای امامزاده‌ای را که در سریال نشان داده شد ببینند، یکی از دلایلی که آنجا رونق گرفت همین بوده است.»

موضوع را با حجت‌الاسلام علی محمدی، نماینده ولی فقیه و رئیس سازمان اوقاف نیز مطرح کردیم که وی هم از مردم منطقه دفاع می‌کند و می گوید: «حق با جانب افرادی است که در روستاها و اماکنی که امامزادگان قرار دارند است و می‌توانند ناراحت باشند که چرا امامزادگان با اسامی‌شان در میان مردم شناخته شده نیستند و به واسطه سریال‌ها و فیلم‌هایی که پخش می‌شود در میان مردم شناخته می‌شوند.»

وی ادامه می‌دهد که «این موارد باید توسط تولیدکنندگان فیلم‌ها و سریال‌ها مورد توجه قرار گیرد.»

حجت الاسلام محمدی درباره برخی شبهات درباره امامزاده‌ها نیز تأکید می‌کند که «امامزادگان و اماکن مقدسی که مورد توجه سازمان اوقاف است بدون شک مورد تأیید هستند و بقاعی که اوقاف در آنجا سرمایه گذاری می‌کند و ضریح می‌گذارد تأیید شده است.»

در این چند ساعتی که به زیارت امامزاده سید محمد نوربخش آمده‌ایم اکثر زائران، امامزاده را بار اول در تصاویر سریال‌ها و فیلم‌ها دیده‌اند و سندی هستند بر نقش موثر تبلیغات مثبت در معرفی امامزاده‌ها، اما آنچه بر این امامزاده گذشته است ناخواسته تبدیل به حرمت شکنی در تغییر نام امامزاده در زبان عوام شده است.

مسئله ای که تولیدکنندگان فیلم‌ها و مسئولان اوقاف می‌توانند از وقوع موارد مشابه آن، پیشگیری کنند. تنها کافی است نام امامزادگانی که لوکیشن فیلمسازان می‌شود در فیلم ها اعلام شود تا امامزادگان به نام بازیگران خوانده نشوند.

هوا تاریک شده است و باید با فضای معنوی و آرامش امامزاده «سید محمد نوربخش» خداحافظی کنیم برای ورود به شهر آجر و آهن و دود. توشه راهمان هم می‌شود شعر روی دیوار بیرون امامزاده.

هر که را افتاد اینجا رهگذر / شاه باشد یا گدای رهگذر / هر چه دارد از تعین‌های خلق / بایدش بگذاشتن بیرون در

دیدن و خواندن یک صورت جهیزیه 37 سال پیش برای نسل کنونی جالب است و تغییرات شدید در توقعات و انتظارات را به خوبی نشان می دهد.

به گزارش مهر، تصویر زیر صورت یک جهیزیه در سال 1354 است که خواندن اقلام ذکر شده در آن می‌تواند جالب باشد.

به گزارش تابناک صبح روز چهارشنبه بیش از یکصدو هفتاد نفر از اراذل و اوباش پایتخت که سابقه جرائم متعدد از جمله زورگیری،گروگانگیری،حمل و فروش مواد مخدر را در سابقه رفتارشان دارنددر قالب هشتمین طرح مبارزه با اخلالگران نظم و امنیت در منطقه خزانه تهران توسط پلیس پایتخت در منظر دید مردم و رسانه ها قرار گرفتند.حسین ساجدی نیا فرمانده پلیس تهران با بیان اینکه نشان دادن اوباش در سطح شهر با مجوز مقام قضایی انجام شده است، گفت: عمده دستگیرشدگان دارای جرایم متعددی نظیری زورگیری، کیف قاپی، خفت‌گیری،‌ اوباش‌گری، مزاحمت برای نوامیس و خرید و فروش موادمخدر هستند.وی در خصوص آزادی این افراد شرور و خطرناک در مدت کوتاهی گفت :در طرح قبلی 100خلافکار دستگیر شده‌ و همچنین طی دوهفته گذشته مجموعا 60 نفر دیگر دستگیر شده اند، تنها دو نفر از دستگیر شدگان آزاد شده و مابقی در زندان هستند.شایان ذکر است میانگین سنی این اوباش که اسامی مضحکی بر خود و باندشان از برادران دالتون گرفته تا موشه،دمبه،ماژیک سیاه،عقرب بی خطر،خفاش، کرکس،خط خطی گذاشته اند، بیست و پنج سال میباشد و به گفته فرمانده پلیس پایتخت پرونده قضایی آنان بصورت ویژه بررسی خواهد شد و پیش بینی می شود احکام سنگینی برای آنان صادر گردد.

برای مشاهده تصاویر در ابعاد بزرگتر، لطفاً روی آنها کلیک کنید

اسپانیا یکی از کشورهایی است که هر ساله مسابقات و جشنواره‌های مختلفی در آن برگزار می‌شود که اغلب آنها بسیار عجیب هستند.

در یکی از این جشنواره‌های که از سال 1981 هر ساله برگزار می‌شود مردم منطقه‌ای به نام «ایبی» با غذا به جان همدیگر افتاده و با تخم مرغ و آرد با یکدیگر می‌جنگند.

این جشنواره که به نام «Els Enfarinats» شناخته می شود بین دو گروه متاهلین و مجردهای منطقه برگزار می‌شود. در ابتدای روز گروه متاهلین کنترل شهر را به دست گرفته و قوانین عجیب وضع می کنند که این باعث دعوا بین دو گروه می‌شود.